ક્વાદ્રુપોલ

          શિયાળાની ઠંડી ફરી એકવાર અચાનક શહેરને થીજાવી રહી હતી. પવનની ઠંડક સૌને ઠંડીમાં ભીંજવી રહી હતી.વળી ક્યાંક તો પાણીએ એની ન્યૂનતમ સહનશીલતા ગુમાવીને બરફરૂપ ધારણ કર્યું હતું. શિયાળાની સવાર તો અદ્દભૂત હોય જ છે ને સાથે સાથે ધુમ્મસ અને ઝાકળબિંદુઓની ભીનાશ એની વિશેષતા બની રહે છે. પણ આજે, સંધ્યાસુમારે આકાશ વિવિધ રંગોની પીંછી વડે અસામાન્ય દ્રશ્ય ઉપજાવી, આંખો આંજી દેવાના મૂડમાં છે. પક્ષીઓ જાણે બદલાયેલા આ આકાશના રંગને વધાવી રહ્યા હોય તેમ કલરવ કરતા માળામાં પાછા ફરવા લાગ્યા.રંગોની આ બદલાતી ઠંડી સાંજમાં આથમતો સૂર્ય ચંદ્રથીય વધુ સુંદર લાગતો હતો.શિયાળાની ઠંડક આથમી રહેલા સૂર્ય સાથે પ્રમાણમાં વધી રહી હતી અને એટલે જ રાતાશ પડતા આકાશ સાથે ખરેખરી "ગુલાબી ઠંડી" અનુભવાય રહી હતી.એક તરફ આ લાલઘૂમ સૂર્ય દૂર ક્ષિતિજમાં બંને કાંઠે વહી રહેલી નદીમાં પ્રવેશી રહ્યો હતો તો બીજી તરફ આથમતા સૂર્યને નિહાળતા નિષા,સ્નેહલ,માનસી અને ઉન્નતિના જીવનમાં જાણે સૂર્યોદય થઇ રહ્યો હતો. દોડતા વાહનોની વિરુદ્ધ દિશામાં, પૂલના વોકિગ ટ્રેક પર ચાલતા ચાલતા મનની વાતો ઠલવાય રહી હતી.

                   નિષા, ઉન્નતી, સ્નેહલ અને માનસી-ચારેયને એક નામ આપવું હોય તો ક્વાદ્રુપોલ. હા, એક બહુ ઉપયોગી અને જાણીતા મેસેન્જર પર આ નામ સાથે ગ્રુપ ચેટ કરવા આ ચાર સખીઓ ટેવાયેલી હતી. પાંચ વર્ષના કોલેજકાળ દરમિયાન દરેક સારા નરસા સમય એમણે એકસાથે ગળ્યા હતા.મિત્રતાની કહેવાતી ઘણી કસોટી પાસ કરીને આજે એક નવી જ એનર્જી સાથે ચારેય, એ મિત્રતાની શરૂઆત ફરીથી કરી રહ્યા હતા.ચારેયનો ઉછેર અલગ તથા ચારેયના સ્વભાવમાં હાથની આંગળીઓ જેટલો જ તફાવત હતો.દરિયાના મોજા કિનારા પર આવી પાછા વળે છતાં એની ભીનાશ રેતીમાં છોડી જાય એ જ પ્રમાણે સંબંધોના ચઢાવ-ઉતાર દરેકના ર્હદયમાં એક છાપ છોડી ચૂક્યા હતા. છતાંય એકમેકની લાગણી અને સાથની ઝંખના, આદત કે પછી મહત્વ જે ગણીએ એ એટલું તો વધારે હતું કે આજે અઠવાડિયાથી વધુ સમયની નારાજગી છોડી સૌ ભેગા થયા હતા.

                  નિષા,પ્રમાણમાં ઘણી સંવેદનશીલ અને કરિયર માટે ખૂબ જ મહ્ત્વકાંશી એવી એક સામાન્ય મધ્યમવર્ગી ગુજરાતી કુટુંબની છોકરી.ગ્રેજ્યુએશન પૂરું થવાના આ મુકામ પર આવી, અવઢવમાં પડેલી નિષા બધાથી દૂર, એકલી પોતાની દિશા નક્કી કરવામાં વ્યસ્ત હતી.એના સ્વભાવ પ્રમાણે એ કોઈનેય કશું કહ્યા વિના સૌથી અલગ એક અંધારી ગુફામાં જાણે ભરાઈ ગઈ હતી.ક્વાદ્રુપોલનો આ ચોથો પાયો તૂટતો દેખાતા, બાકીના ત્રણેય ખૂબ જ વ્યથિત અને સાથે સાથે ગુસ્સે પણ હતા અને ના પણ કેમ હોય! એકબીજા સાથે દરેક વાત શેર કરવાની વણકથિત પ્રોમિસ કરી હતી એમણે! આથી આજે નિષાએ સૌની સામે આ દિવસોની ગડમથલ અને કરેલા નિર્ણયોની કબૂલાત કરવાનો નિર્ણય કર્યો હતો. કરિયર વિષેકરેલા નિશ્ચયનો એક સ્થિર મુકામ મેળવ્યા બાદ એ નિર્ણયને ક્વાદ્રુપોલ સમક્ષ મુકવાની ઘડી હતી આ.

          વાહનોના ઘોઘાટમાં અને અવર જવર કરી રહેલા લાખો લોકોની વચ્ચે પણ આ ચાર જણ એકમેકની વાતોમાં એકાંત અને શાંતિ અનુભવી રહ્યા હતા.નિષાએ એના ફીલ્ડ બદલવાના મહત્વના નિર્ણયથી માંડીને આટલા દિવસથી મનમાં ચાલી રહેલા ઘમાસાણ યુદ્ધ સુધીની બધી વાત અત:થી ઈતિ સુધી કરી. ત્રણેયે એના નિર્ણયને અમુક દલીલો અને અમુક સલાહ સાથે વધાવી લીધો. ક્યાંકને ક્યાંક દરેકના જીવનનો તબક્કો સમાન જ હતો. પણ સૌ પોતપોતાની રીતે ઝઝૂમી રહ્યા હતા ને આજે આ ઘડી એ જાણે સૌ પોતપોતાનું દિલ ખોલીને ભવિષ્યની ચર્ચા કરવા તૈયાર હતા.

        અઢળક સંપતિ ધરાવતા શહેરના પ્રતિષ્ઠિત બિસ્નેઝ્મેનની સંતાનને હોય એટલાં બધા જ ઓપ્શન ઉન્નતિ પાસે હતા.આમ છતાં પોતાના રસને હવે પછીના વર્ષોમાં ઉપયોગ કરી કરિયર બનાવવાની હિંમત અને માહિતી એનામાં જોઈએ એટલી ન હતી.પરંતુ આજે અજાણતા જ આ વાત સૌ સામે મૂકાય અને જાણે રસ્તા એની રાહ જોઈ બેઠા હોય એમ ઘણા ઓપ્શન ચર્ચાયા.ઘરના અંકુશો વચ્ચે સર્જનાત્મકતાને કેળવી એ દિશામાં આગળ વધવા સ્નેહલ, નિષા અને માનસીએ એને બળ પૂરું પાડ્યું.તો વળી, ઘરમાં સતત આવતા મહેમાનોની દેખરેખ અને સમાજના કાર્યક્રમો તથા વાચવાની આળસ સ્નેહલ માટે  જાણે કોઈ જંગથી ઓછી નહિ હતી.રોજ સવારે ટાર્ગેટ લખતી ને સાંજ પડ્યે "કાલે આટલું તો કરી જ લઈશ"થી દિવસ પતાવતી. ઘણીવાર સંજોગો તો ઘણીવાર કંટાળો એની આવનારી માસ્ટર્સની એન્ટ્રન્સ માટે બાધારૂપ બનતી. આજે બધી જ અકળામણ ક્વાદ્રુપોલ સામે કાઢીને એનો ઉકેલ મેળવવા ઝંખી રહી હતી.માનસી અચાનક દિવસોની ગણતરી કરવા લાગી.બે ઘડી સુધી ત્રણેય એને જોઈ રહ્યા.કોઈ કશું સમજે એ પહેલા જ એ બોલી પડી " અરે, આને  ક્લીયર કરાવવાની છે ને આ એન્ટ્રન્સ. પાગલ હમણાં કહે છે. હવે મારે જ કરાવવું પડશે આને.જો આ તારું ટાઇમ ટેબલ" ને પછી દિવસો અને સબજેકટના આંકડાઓ સાથે હવામાં હાસ્યનો રણકો સંભાળવા લાગ્યો. કોઈ પણ પ્રશ્નનો ઉકેલ એમ તો સરળ જ હોય છે માત્ર એની યોગ્ય રીતે રજૂઆત અને યોગ્ય વ્યક્તિ સામેની રજૂઆત વધુ સરળ બનાવી મૂકે છે.માનસીએ પિતાની ઈચ્છા વિરુદ્ધ એક જ સ્વપ્ન, U.S.A.માં આગળનું ભણતર, સેવ્યું હતું. માતા-પિતાની સંતાન પ્રત્યેની લાગણી અને "કર્લિંગ પેરન્ટ" ની ભૂમિકા ઘણીવાર સંતાનોની ઈચ્છાના શ્વાસ રૂંધી લે છે.નિષ્ફળતા, વ્યર્થ પ્રયત્નો કે પછી કડવા ઘૂંટથી સંતાન થાકશે કે રડશે તો જ એમાંથી નીકળવાનાં રસ્તા પણ શોધતા થશે. આ સમજ આજના માતા-પિતામાં ક્યાંક ને ક્યાંક વધુ પડતા રક્ષણાત્મક સ્વભાવને લીધે વિખેરાતી જણાય છે ને એ જ સંતાનને ઘણીવાર પોતાનાથી દૂર લઇ જવા કારણભૂત બને છે પણ અત્યારે માનસી અને એના પિતા વચ્ચે પૂલ બનવાનો નિર્ણય બાકીના ત્રણ જણે એકમેકની આંખોનાં ઇશારામાં કરી લીધો.માનસી એ જોઈ ના શકી કારણ કે આંસુઓથી એની આંખ અને મન બેવ છલકાય રહ્યા હતા.

          હવે ચારેયની દિશા અલગ હતી, પ્રમાણમાં ઘૂંઘળી પણ દિશા નક્કી હતી.ચારેયમાં ધડકી રહેલું ર્હદય આટલું લયબદ્ધ ક્યારેય ન હતું.સૌ એક તાજગી સાથે શિયાળાની આ સાંજ માણી રહ્યા હતા. રાતાશ પડતું આકાશ હવે ઘેરા નારંગી રંગમાં ફેરવાયું હતું.થોડા સમય પહેલા એકબીજા માટેની નારાજગી, ગુસ્સો અને ફરીયાદોએ પણ જાણે રંગ બદલી નાખ્યો હોય એમ ચારેયના ચહેરા પર અનેરો સંતોષ અને પ્રેમ હતો.કરિયરની દિશા અલગ હોવા છતાં જીવનમાં એક નિશ્ચિત મુકામ મેળવવાની દિશા ચારેયની સમાન જ હતી. .સૂર્ય હવે નદીમાં ડૂબીને સમાધિ લઇ ચુક્યો હતો અને વાતાવરણની સુંદરતા જાળવી રાખવા જાણે ચંદ્ર કોઈ હરીફાઈમાં ઉતાર્યો હોય એટલો સોહામણો લાગી રહ્યો હતો.ચંદ્રની શીતળતા દરેકના મનને સ્પર્શી રહી હતી .સાથે સાથે છૂટા છવાયા તારાઓની આકૃતિ અને ઝગમગાટ અંધકારમાં પણ જાણે રોશની ફેલાવી રહ્યા હતા.કંઈક આવી જ સ્તિથિ ક્વાદ્રુપોલની હતી.હવે પછીની દિશા સૌની અલગ હતી પણ જયારે ચારેયમાંથી કોઈનાય જીવનમાં અંધકાર છવાશે તો આ છૂટા છવાયા તારા એકમેકના  જીવનમાં અજવાળું પાથરવા સદાય આસપાસ જ હશે એવા મનોમન નિર્ણય પૂલ પર ચાલતા  કેટલાય  લોકોની  ભીડનો  હિસ્સો બની પોતપોતાની  દિશા આંકવા લાગ્યા.